دارالجنون

بسم الله الرحمن الرحیم 

در مدح حضرت محمد (ص)

دارالجنون

ای که جبریلِ اَمین باشد ثنا خوانِ شما

ما چه گوییم از کراماتِ فراوانِ شما

کائنات و کهکشان خاکِ کفِ نعلینتان

آفرینش همچو مومی بینِ دستانِ شما

اَبر و باد و خاک و نار و مهر و ماه وعالمین

جمله در سیطره و تابعِ فرمانِ شما

ذَرّه ذَرّاتِ حیات و ماسوا و هر چه هست

ریزه خوارِ خوانِ رنگارنگِ اِحسانِ شما

چشمه ی آبِ حیات که عمرِ جاویدان دَهَد

قطره ی ناچیزی از بَحرِ خروشانِ شما

دشتِ بی جان و کویر و هر بیابان می شود

چون گلستان از ترنّم های بارانِ شما

مَه کجا پیشِ مَهِ سیمای نورانیتان

سرو کجا پیشِ قدِ سروِ خرامانِ شما

می زند طعنه به خورشیدِ فرازِ آسمان

پرتویی از شمسِ رُخسارِ درخشانِ شما

بهتر از کُلِّ جنان و سایه ی طوبای آن

گوشه ی دنجی میانِ کنجِ آستانِ شما

تاجِ سلطانی به سر بِنهاده شاهی می کنند

جمله ی بیچارگان و مستمندانِ شما

اَنبیا با نغمه ی هو یا ولی الله علی

از همان روزِ اَزل گشتند مسلمانِ شما

گشته داوودِ نبی مستِ غزلخوانیتان

با تمنّا شد سلیمان از غلامانِ شما

آمده لقمان به همراهِ همه علّامه ها

تا زند زانو به پای درسِ سلمانِ شما

حاتمِ طایی که باشد در کرم ضربُ المَثَل

با همه ایل و تبارش گشته مهمانِ شما

بهرِ درمان و دوای دردِ بیمارانِ خود

می دود عیسی پیِ دارو و درمانِ شما

یوسفِ زیبای مصری با همه حُسنِ جمال

بیدل اُفتاده تَهِ چاهِ زَنَخدانِ شما

از جنونِ عشق و مستی می شود دارالجنون

قسمتِ هر عاشقِ بی سر و سامانِ شما

می کِشد هر بنده ای را سمتِ ربّ العالمین

جذبه ی عرفانی قدرتِ ایمانِ شما

هر دلی را می کند شوریده و مستِ خدا

عطر و بوی دلکشِ آیاتِ قرانِ شما

دَم حسن بازدَم حسین،نبض فاطمه خون زینبین

یا علی ذکرِ دلِ پاکِ محبّانِ شما